بسم الله الرحمن الرحیم
امروزه بر مشکلات انسان ها خیلی افزوده شده است.یکی از آن مشکلات پیدا کردن حضور قلب است.اغلب نماز های ما شده عاملی برای پیدا شدن گمشده ها .
اغلب در عبادت هایمان مسایل ریاضی را حل می کنیم,به دنبال جوراب هایمان می گردیم و...اما پیر ومراد ما برای یا فتن حضور قلب را هایی را جلوی پایمان گذاشته است البته قابل عمل.
1-برای عبادتان یک وقت خاصی را معین کنید وسعی کنید کاری را در این فاصله برای خود درست نکنید.
2-سعی کنید به قلبتان بفهمانید که مشغول عبادت چه کسی است.
بدبختی ما این است که ما تمام افکار بیهوده واندیشه های متفرقه را ذخیره می کنیم برای وقت عبادت.همین که تکبیر الحرام را می گوییم گویی در دکان باز شده است یا دفتر محاسبات را گشوده ایم.بعد آن قدر حواسمان پرت است که یک وقت به خود می آییم ومی بینیم که به حسب عادت به سلام نماز رسیده یم.
واقعا این عبادت فضاحت آور است.
والسلام
یا علی
«کتاب دعا وعبادت از دیدگاه امام خمینی رحمه الله علیه با کمی تخلص»